In ons leven lopen we zo’n acht levensfases door. Van zuigeling tot adolescent, op naar volwassenheid. We lijken bijna allemaal geneigd jong te willen zijn. Maar wat is nou de ideale leeftijd en wat als we die leeftijd altijd kunnen houden? Is zestien of dertig dan een mooie leeftijd of willen we liever vijftig zijn?
Jeugdige nieuwsgierigheid
De eerste vier fases maken we door tot we ongeveer twaalf jaar zijn. Om die fases even samen te vatten: als kind lijkt het leven altijd goed. Onbezorgd gaan je dagen voorbij. Je speelt, krijgt te eten en op gezette tijden wordt ervoor gezorgd dat je een schoon bed hebt. Het leven lijkt altijd goed te zijn en je hoeft je bijna nergens druk om te maken. Of je haar goed zit? Wat kan het je schelen! En omdat je lief lacht krijg je overal koekjes toegestopt. Een portemonnee heb je niet nodig, laat staan een pinpas. En wat is er aan de hand met de wereld? De meeste kinderen kunnen zich er niet druk om maken…
Fase 5, laat maar zitten
Het onvermijdelijke gebeurt en je belandt in de puberteit. Het leven staat bol van onzekerheden en ineens maak je je juist óveral druk om. Stemmingswisselingen zijn aan de orde van de dag en je hebt de behoefte met iedereen in discussie te gaan. Aan de ene kant kun je de hele wereld aan en anderzijds heb je je ouders eigenlijk hard nodig. Maar dat geef je natuurlijk niet toe. Kortom: een tijd waar bijna niemand weemoedig aan terugdenkt …
Dertig+
Officieel ben je zo’n beetje vanaf je twintigste volwassen. Deze fase loopt door tot je vijfenzestigste. En dat is een lange tijd! Toch is je twintigste levensjaar heel wat anders dan je zestigste. Wat dacht je van de vraag ‘wel of geen kinderen’? Een levensvraag die opeens heel belangrijk is als je dertig bent. En je carrière, heb je daar al alles uit gehaald? Of is daar nog tijd genoeg voor? Waar willen we wonen en met wie hebben we eigenlijk een relatie? In de bloei van je leven, maar wel met haken en ogen. Dertig zijn heeft dus, net als andere leeftijden zijn voor- en nadelen. Evenals veertig en misschien zelfs vijftig.
Ik leef mijn leven
Op het moment dat je vijftig bent, is er wel al een hoop duidelijk. Je carrière is zo’n beetje op zijn hoogtepunt, je kinderen gaan wellicht al richting eigen honk en op gebied van relaties kabbelt alles voort. Wat een ander van je vindt, daar kan je je steeds minder druk om maken en het leven is gemiddeld genomen nog lang niet aan zijn eind. Toch zijn er ook nadelen aan vijftig zijn. Je hebt wellicht ouders die kwakkelen met hun gezondheid en je maakt je nog altijd druk om die pubers of jongvolwassen kinderen.
Oud?
Na je vijfenzestigste ben je dus geen volwassene, schijnbaar, maar ineens een bijna bejaarde. Oké, we noemen dat de late volwassenheid. We zijn rijp, ontwikkeld, hebben alles aanvaard en hoeven nauwelijks nog verantwoording af te leggen. Maar feit is dat je nu echt wel over de helft bent en dat je als het tegenzit steeds meer zorg nodig hebt. Weer een periode met consequenties. Conclusie? Het is maar goed dat we geen keuze hebben en stap voor stap door het leven gaan. Elke leeftijd heeft zijn charme!
